W nauce
każdego języka obcego spotykamy słowa, konstrukcje, które mogą się wydawać „nie
do przejścia”. W języku polskim takim słowem jest słowo CIUL. A
właściwie PRZYJACIUL. Dlaczego o
tym postanowiłam napisać? Ponieważ 90% moich uczniów (a mówię to jako
lektorka języka polskiego z bardzo długim stażem) zamiast PRZYJACIEL mówi PRZYJACIUL! Uwierzcie mi, większość Polaków i Polek w tym momencie przynajmniej się uśmiechnie.
O
co więc chodzi z tym ciulem, czyli jak mówić, żeby nie obrazić swojego
polskiego przyjaciela?
Zacznijmy
tak: wyobraźcie sobie sytuację: jedzie Janusz Kowalski samochodem po
Marszałkowskiej w Warszawie. Jest po pracy, głodny, korka może nie ma, ale i
nie porusza się zbyt szybko. Nagle ktoś zajeżdża mu drogę! Co krzyknie Janusz
Kowalski? Janusz Kowalski krzyknie: „Jak
jeździsz, ty ciulu*!?"
Albo
taka Grażyna Nowak: umówiła się Grażyna na pierwszą randkę. Czeka cały dzień,
szykuje się, maluje i kiedy jest już gotowa, dostaje sms: „Niestety dziś nie dam
rady się z tobą spotkać”. Słabo, prawda? Co pomyśli Grażyna? Grażyna pomyśli:
„Co za ciul!”.
Chyba
się ze mną zgodzicie: nie jest ładnie zajeżdżać komuś drogę, nie jest też
ładnie odwoływać spotkanie na chwilę przed nim. Rozumiecie więc już, że słowo
ciul nie oznacza niczego miłego! Co więcej, kiedy spojrzymy do słownika (https://sjp.pl/ciul), to zobaczymy, że jest to jedno z
najgorszych polskich przekleństw! Raczej nikt nie chciałby mieć w swoim
towarzystwie ciula, nie chciałby iść z ciulem na kolację i nie spędzałby
z ciulem swojego wolnego czasu...
Dlatego
więc pamiętajcie! W języku polskim mówimy:
To
są moi PRZYJACIELE.
Dawno
nie widziałam moich PRZYJACIÓŁ.
Często
daję prezenty moim PRZYJACIOŁOM.
Idę
dziś zobaczyć moich PRZYJACIÓŁ.
Jem
kolację z moimi PRZYJACIÓŁMI.
Często
myślę o moich PRZYJACIOŁACH.
A tak wygląda odmiana:
Przypadek
|
Liczba pojedyncza
|
Liczba mnoga
|
Mianownik (kto?
co?):
|
przyjaciel
|
przyjaciele
|
Dopełniacz (kogo?
czego?):
|
przyjaciela
|
przyjaciół
|
Celownik (komu?
czemu?):
|
przyjacielowi
|
przyjaciołom
|
Biernik (kogo?
co?):
|
przyjaciela
|
przyjaciół
|
Narzędnik (z
kim? z czym?):
|
przyjacielem
|
przyjaciółmi
|
Miejscownik (o
kim? o czym?):
|
przyjacielu
|
przyjaciołach
|
Wołacz (hej!):
|
przyjacielu
|
przyjaciele
|
Kliknijcie na link i sprawdźcie, czy udało się Wam zapamiętać odmianę rzeczownika PRZYJACIEL:
I spróbujcie
zamienić ciula na PRZYJACIELA? Wasi PRZYJACIELE będą Wam za to
wdzięczni!
😉
*są jeszcze inne słowa, których może użyć Janusz Kowalski, ale o nich nie dziś. 😉
·
Komentarze
Prześlij komentarz